Opinie

Deze column gaat over corona, je kunt er niet omheen. Ik kende corona als een voor mij minder smakelijk bier en als diarreevirus bij koeien en paarden.

De kop boven deze column lijkt polariserend, maar dat is hij niet. Het is een conclusie die ik afgelopen week trok naar aanleiding van uitgebreid journalistiek onderzoek voor onze regionale printuitgave Veldpost die in Noord-Nederland verschijnt.

Erkenning van het Mesdagfonds voor een pijnlijke rekenfout, het RIVM dat ook de fout in ging en een commissie Hordijk die de kool en geit spaart in het stikstofdossier. Het wordt tijd voor realisme in plaats van politiek.

Van de ene verbazing rollen we in de andere. Dat is de ervaring van de afgelopen veertien dagen. Op basis van de RIVM data en handleiding is er zes weken gerekend om helderheid te krijgen of de stelling van de commissie Remkes klopt.

Volgens berekeningen van het RIVM is de landbouwsector voor 45 procent verantwoordelijk voor de stikstofdepositie in Natura 2000-gebieden. Ook nu ontbreekt de onderbouwing van dat percentage.

De Agro-zorgnetwerkkaart moet boeren en hun omgeving helpen met het vinden van de juiste (psychosociale) hulp.

De presentatie gisteren van het stikstofonderzoek van het Mesdagfonds geeft een interessant inkijkje in onderzoek en journalistiek. Beide beroepsgroepen zouden waarheidsvinding hoog in het vaandel moeten hebben staan.

Hoe goed controleren provincies of de miljoenen euro’s die ieder jaar uitgegeven worden aan natuurbeheer ook daadwerkelijk goed worden besteed? En sturen provincies genoeg om meer middelen in te zetten binnen de Natura 2000-gebieden als bevoegd gezag?

Voor mij was het de week van het Landbouw Collectief, en dan met name van Farmers Defence Force (FDF). Het lijkt soms wat ongepolijst en de communicatie wat vreemd, maar de actiegroep doet precies wat het moet doen voor het gros van de landbouwsector.

Mensen vragen mij weleens of ik de pest of een hekel heb aan Johan Vollenbroek, aan politici of aan ambtenaren.