Column: Met respect voor voor de landbouw van vandaag, kom je tot de landbouw van morgen

De waarheid lijkt er ondertussen ook niet eens meer toe te doen. Eenvoudig uit te leggen is de stikstofproblematiek nooit geweest, maar nu de cijfers en argumenten je om de horen vliegen is de complexiteit vertienvoudigd. De opgave snappen en in perspectief plaatsen is voor velen onmogelijk, daarom is men liever óf voor de boer óf voor de natuur en woningen. Polarisatie ten top.
Louise Fresco
Dat de land- en tuinbouw beter en duurzamer kan is logisch. Net als alle andere sectoren zijn er uitdagingen op het gebied van klimaat, biodiversiteit en waterkwaliteit. Idealiter verduurzamen we in de landbouw met een gelijkblijvende productie. Want mondiale voedselzekerheid en kwalitatieve producten zijn met name buiten onze landsgrenzen een belangrijk onderwerp. Niemand minder dan Louise Fresco, gerenommeerd wetenschapper met internationale ervaring (FAO), onderschrijft dat.
Nimmer heb ik Fresco daarbij horen noemen dat dit betekent dat de Nederlandse land- en tuinbouw geen uitdagingen heeft, of achterover kan leunen. Door critici op de sector wordt Louise jammer genoeg vaak weggezet als onderdeel van het oude landbouwsysteem. Dat systeem dat volgens berichtgeving ‘dood’, ‘op’ en ‘kapot’ is. Zulke uitspraken brengen echter een duurzamere toekomst niet dichterbij en zijn desastreus voor de bereidheid en energie om samen opgaven op te pakken. Waarom is dat? Recent zei een wijs man tegen mij: ‘Als je de business van vandaag niet respecteert, gaat niemand met jou werken aan de business van de toekomst’.
Boeren meer waarderen voor hun huidige bijdrage aan voedselproductie en landschapsbeheer zal de inzet om gezamenlijk met opgaven in het landelijk gebied aan de slag te gaan naar mijn inziens verhogen. Respect zal uiteraard voor iedereen in het landbouwdebat moeten gelden, niet alleen voor agrariërs.
Kleurplaat
Meer respect en waardering, in combinatie met haalbare en rationele doelen, zullen resulteren in een succesvollere aanpak van de uitdagingen dan de kleurplaat waarmee de provincies voor het blok worden gezet. Delegeren is namelijk wat anders dan over de schutting gooien.
Ik hoop dat voorstanders van dit stikstofbeleid mijn oproep niet wegzetten als een kreet voor behoud van het oude landbouwsysteem, een populair frame. Hoe kunnen we alle polarisatie trotseren? Hopelijk komt er weer meer steun om constructief met elkaar samen te werken. Daarbij denk ik ook terug aan twee jaar geleden toen tal van hoofdrolspelers in het debat nota bene het manifest tegen polarisatie met de oproep tot hoffelijkheid en respect ondertekenden. Wellicht dat we er nu ook naar kunnen gaan handelen?
Amber Laan
Amber Laan schrijft maandelijks een column voor de website van Agraaf. Omdat de gebiedstafels ook een rol spelen in andere regio's, verschijnt deze column ook op andere regiowebsites van Agrio. Ze maakt sinds eind 2020 deel uit van een maatschap met haar ouders Bianka en Robert en haar jongere zus Emma. Gezamenlijk runnen zij een melkveebedrijf met 80 koeien op 65 hectare grond in Polder Zeevang, een aangewezen Natura 2000-gebied Zeevang in Laag-Holland (NH). Gezien deze hoeveelheid grond zijn Amber en haar familie druk bezig om de extensivering van hun bedrijf nog meer vorm kunnen geven, gekoppeld aan een gezond verdienmodel.
Onlangs behaalde ze haar master Bestuur en Beleid, gericht op de landbouwsector, aan de Universiteit Utrecht. Haar bachelor agrarische economie en beleid had ze daarvoor in Wageningen gedaan. Ze is ook voorzitter bij het Hollands Agrarisch Jongeren Kontakt en adviseur duurzame landbouw bij Schuttelaar & Partners. Amber Laan is te volgen op Twitter: @Amberlaan7.
Tekst: Amber Laan
Beeld: Susan Rexwinkel