Teylingen wil geen arbeidsmigranten in eigen B&B bollen- en plantenkweker

De gemeente Teylingen wil om die reden een dwangsom van 18.000 euro bij de kweker invorderen. Prins heeft daar om begrijpelijke redenen geen trek in en hoopt dat de Raad van State gehakt maakt van de dwangsom. En het is zeker niet uitgesloten dat hij de hoogste bestuursrechter aan zijn kant krijgt, zo bleek vandaag tijdens een rechtszaak in Den Haag. Want die stelde een groot aantal kritische vragen aan de Teylingse zegslieden.Zwak punt in het verhaal van de gemeente blijkt een oude definitie van een B&B in het bestemmingsplan: ‘het op kleine schaal aanbieden van ruimte voor nachtverblijf tegen vergoeding, al dan niet met ontbijt, in of bij een (bedrijfs)woning.’ En dat is volgens de raadsvrouw precies wat Prins deed en doet. „De arbeidsmigranten hebben hun nachtverblijf bij Prins en verblijven er nooit langer dan enkele maanden achter elkaar. Er stond ook helemaal niet in dat een B&B alleen voor recreatief, dan wel kortdurend nachtverblijf is.”

Uiteindelijk erkende een gemeentewoordvoerder dat in het oude plan nergens het woord ‘recreatief’ of ‘kortdurend’ is vermeld, maar dat je dat wel zo moet opvatten. Maar het leek er niet op dat de Raad van State dat ook zo tussen de regels door in de Teylingse B&B-regeling las.

Aangescherpt

Intussen heeft de gemeente, naar aanleiding van Prins rechtszaak, de B&B-regeling aangescherpt door slechts een ‘recreatief en/of kortdurend nachtverblijf’ te eisen. Alleen heeft Teylingen de dwangsom nog op basis van de oude definitie opgelegd. Volgens de gemeentewoordvoerder blijkt verder uit een controlerapport dat sommige arbeidsmigranten zelf verklaard hebben daar al twee a drie jaar een verblijf te hebben. „En dan kan je echt niet meer van een B&B spreken maar van wonen. En dat mag zeker niet in een B&B.”

Volgens Prins raadsvrouw zijn de verklaringen van de Poolse arbeidsmigranten heel goed verklaarbaar. „De vragenlijst was niet erg duidelijk en ze bedoelden dat ze al twee a drie jaar voor Prins en een ander bollenbedrijf werken. In de B&B verblijven ze nooit langer dan een half jaar achtereen, dus van wonen kan geen sprake zijn.”

Voorbeeld stellen

Prins zei het jammer te vinden dat de gemeente hem eruit heeft gepikt om als voorbeeld te stellen. „In de hele bollenstreek werken talloze arbeidsmigranten. Die moeten toch ergens kunnen slapen. Zoals ik het heb geregeld is echt geen uitzondering. Zo gaat het overal, ook in het dorp zelf. De gemeente erkent zelf dat ze daar ook niet tegen alle B&B’s optreedt. Ik kreeg alleen een dwangsom, omdat mijn buren klaagden over overlast. Maar die klagen over alles wat ik doe. Ook toen ik mijn schuur bouwde maakten ze bezwaar. Ik houd mij aan alle regels en de gemeente heeft zelf vastgesteld dat mijn B&B aan alle veiligheidseisen voldoet.”

Prins hoopt in ieder geval dat hij geen dwangsom hoeft te betalen en dat zijn werknemers bij hem kunnen blijven overnachten, want tegenwoordig is het bijna ondoenlijk ergens tijdelijke huisvesting te vinden.

Uitspraak binnen enkele weken.