Column: Kaart in de prullenbak

In het Nationaal Programma Landelijk Gebied (NPLG) publiceerde het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit een kaart met per gebied verschillende kleuren. De kaart heeft ingrijpende gevolgen voor de landbouw in bepaalde gebieden.

Willen we in Nederland een leefbaar platteland met hoogwaardige voedselproductie? Of een ecologisch ingericht platteland waar veel niet meer is toegestaan? Over die vraag zou een maatschappelijk debat gevoerd moeten worden.

De twaalf provincies reageren wisselend op de stikstofplannen van het Kabinet. Waar het ene provinciebestuur de hakken duidelijk in het zand zet, ziet de ander wel degelijk mogelijkheden om de doelen zoals voorgeschreven te gaan halen.

De stikstofplannen van minister Van der Wal (VVD) zijn een groot drama voor boeren in provincie Utrecht. Dat stelt Jeroen van Wijk, voorzitter van het Stikstofcollectief Utrecht. De plannen zijn onhaalbaar, stelt hij.

Noord-Holland - Het door de Utrechtse bestuursrechter opgelegde verbod op de vossenjacht in de Eempolder blijft voorlopig van kracht, zo heeft de Raad van State in een spoeduitspraak op 10 juni bepaald.

Voorhout - De eigenaar van vijf voormalige munitiedepots aan de Rijnsburgseweg in Voorhout zal nog geduld moeten hebben voordat hij daar een tulpenbroeierij kan beginnen. Dat blijkt uit een spoeduitspraak van de Raad van State op woensdag 15 juni.

„Door de stikstofplannen van minister Van der Wal dreigen hele gebieden te worden leeggeveegd”, zegt Willine Brouwer, boerendochter in de ‘aangewezen’ Gelderse Vallei. Maar ze begrijpt niet dat mensen zich zo’n angst laten aanpraten.

Ook in de akkerbouw zijn grote zorgen over de effecten van de nieuwe stikstofplannen. Vooral de enorme reductiedoelstellingen en de korte tijd waarin dit moet gebeuren, zorgen voor grote onzekerheid bij veel akkerbouwers.

Om de stikstofuitstoot te verminderen ziet minister Van der Wal voor Natuur en Stikstof maar één weg: opkopen, verplaatsen en extensiveren. Lubbert van Dellen ziet een andere weg.

Daags voor misschien wel de grootste boerendemo in de geschiedenis is het lastig voorspellen hoe het zal uitpakken. Ik heb het vermoeden dat de eerdere acties hierbij qua aantallen wel eens kunnen gaan verbleken, maar we gaan het meemaken.

Melkveehouder Ewoud de Haan heeft een echt grasbedrijf. Hij voert alleen in de maanden augustus, september en oktober maïs bij. De Haan heeft een eigen beweidingssysteem ontwikkeld.

Vraaguitval door de explosief gestegen kunstmestprijzen, Europese sancties die de beschikbaarheid onder druk zetten en hoge productiekosten door torenhoge energieprijzen hebben de markt op slot gezet.

Vorige week maandag gebeurde bijna het onmogelijke. Vion kwam met een prijsverhoging van 3 centen en afgelopen maandag verhoogde Vion opnieuw de varkensprijs met 5 centen: 8 centen in twee weken.

‘Dus jij bent adviseur duurzame landbouw. Welk advies geef je dan?’ Idealiter reageer ik dan met een concrete one-liner, waarmee zowel de boerenhulp als de lokale beleidsadviseur ruimtelijke ordening begrijpt wat ik bedoel. Maar dat is helaas een utopie.

Biologisch melkveehouder Henk Hoefnagel houdt zijn koeien al jaren in een potstal op houtsnippers. Hij beschikt over 5 hectare bos en hij zoekt er nog 5 hectare bij om zelfvoorzienend te worden.

Afgelopen vrijdag was het dan zo ver: het kabinet heeft twee brieven naar de Tweede Kamer gestuurd.

Alles is duur tegenwoordig en ook de prijzen voor geitenkrachtvoer rijzen de pan uit. Hoe ga je daar als geitenhouder mee om? Niet per se minder, maar vooral efficiënter voeren is het advies.

Het geitenbedrijf Neely-Hoeve van de familie Nooteboom in Strijen draait mee in de top van de geitenbedrijven in Nederland.

De grootste uitdaging bij de opfok van geitenlammeren is longproblemen voorkomen. Goed management is heel belangrijk, net als goede ventilatie.

Sommige geitenhouders zijn huiverig om vers gras te voeren. Het zou veel arbeid kosten, of dunne mest veroorzaken onder de melkgeiten.