Carol in Kamerland - Slecht- en goedbedoeld advies

De volksvertegenwoordiger had nachten doorgehaald om alle relevante Kamerstukken minutieus door te nemen. En nu bouwde hij in de Tweede Kamer achter de microfoon zorgvuldig zijn betoog op met zo dadelijk het spitsvondige sluitstuk in de vorm van die messcherpe vraag waarmee hij de demissionaire regering ging controleren. Maar op datzelfde moment hadden leden van de regering de grootste moeite om niet in schaterlachen uit te barsten. De Eerste Minister propte een zakdoek in zijn mond terwijl hij schuddebuikend een appbericht op zijn mobiel las. En de Minister van Corona las ogenschijnlijk hetzelfde appgrapje want hij sloeg zich op zijn knieën van het lachen. Duidelijk geval van ongebreideld kabinetsjolijt via een ministeriële groepsapp terwijl een Kamerlid inhoud geeft aan zijn controlerende taak.

Dit soort scènes zijn geen zeldzaamheid en daarom sprak Caroline van der Plas op 18 september via Sophie Hermans de leden van de regering aan op het gebruik mobieltjes en iPads ‘in Vak K’ tijdens Tweede Kamerdebatten. En een slimmerik merkte op dat jij Caroline ook vaak in de weer bent met jouw iPad maar daar gaat het jou niet primair om. Je zei: „Het gaat mij er vooral om wat leden van het kabinet doen als Kamerleden die het kabinet controleren, aan het woord zijn.” Omdat het volgens jou heel vreemd overkomt op de burger die naar zo’n Kamerdebat kijkt als de door hem gekozen volksvertegenwoordiger met zo weinig respect behandeld wordt. En omdat dit beeld bepaald niet goed is voor het toch al tot een dieptepunt gedaalde vertrouwen in de politiek.

Het hier volgende gaat ook over mobieltjes en sociale media maar dan net iets anders. Sinds jouw aantreden als voorvrouw van de BoerBurgerBeweging word je bestookt met slecht- en goedbedoelde adviezen over jouw uiterlijk. Als vrouw van stavast trek jij je daar natuurlijk helemaal niets van aan. Ik denk zelfs dat je er regelmatig hartelijk om moet lachen. Maar uiteindelijk heb je toch een beetje medelijden gekregen met die twitter-stylisten die zo veel tijd stoppen in Caroline-adviezen waar je helemaal niets mee doet. Daarom twitterde je:

Beste mensen, mij berichten sturen en mij vertellen wat ik wel en niet moet doen of dragen, heeft geen zin.

“Trek andere kleren aan”

“Hou je mond met die ene zetel”

“Stop met tv”

“Doe die laarzen uit”

“Draag geen sneakers”

“Zet die bril van je hoofd”

Allemaal compleet nutteloos.

En zo is het maar net. Je hebt een authentieke eigen stijl Caroline. Je weet heel goed bij welke kleding jij je het meest op je gemak voelt. Je weet waarschijnlijk zo goed wat je wilt dat je eigenlijk je eigen kleding zou willen maken; als je er tijd voor had. Hoewel, uit onbetrouwbare bron heb ik vernomen dat je nu toch in de weer bent met een naaimachine. Je naait kleine zakjes op een grote stevige doek die je gaat ophangen bij de ingang van de Tweede Kamer. Zodat straks elk regeringslid zijn mobieltje in een eigen zakje kan parkeren ter meerdere glorie van het aandachtig luisteren naar de kritische vragen van de volksvertegenwoordigers. En – waarom ook niet – je voorziet tevens in een wat groter zakje voor jouw eigen iPad. En in een mobielzakje voor de Eerste Minister dat is versierd met een imperiaal lauwerkransje en een scepter. Keizerlijke regalia waaraan de Minister President zich dagelijks kan laven waarna zijn machtsdromen hopelijk wat tot rust komen. Zodat het bij die ene keer blijft dat hij een decreet uitvaardigde; toen met dat plotsklapse ontslag van Staatssecretaris Keijzer op die zonnige zaterdag in september.

Maar je kunt het natuurlijk ook verwoorden zoals jij deed Caroline: „Het is gewoon heel raar dat ze werd ontslagen en sowieso de manier waarop.”