Column: Koude kermis

Met die uitspraak doelde hij op resistente rassen. Een uitspraak die zo in het rijtje van Hugo kan als „Alleen samen krijgen we phytoph- thora onder controle” of „Lekker van bil met cymoxanil”. Misschien wil ik wel te veel parallellen zien, maar wat er zich afgelopen zomer ontsproot, deed mij toch erg denken aan die andere epidemie. Ook ik ben klaar met corona en met phytophthora, maar we zijn er niet klaar voor, is mijn overtuiging. We willen doen geloven dat we er klaar voor zijn, omdat we er zo klaar mee zijn.

Ook ik ben klaar met corona en met phytophthora, maar we zijn er niet klaar voor.

Charles Darwin zegt dat degenen die zich het best aanpassen aan veranderingen zullen overleven. Echter in mijn beleving willen we vooral dat de schimmel of het virus zich bovenal aanpast aan ons in plaats van dat wij ons aan de ziekteverwekker aanpassen. Ik denk dat we van een koude kermis thuiskomen. Vaccineren ten tijde van een uitbraak met een specifiek vaccin dat geen volledige immuniteit biedt en in de tijd minder werkzaam wordt, voelt voor mij als enkel strobilurinen spuiten op een gewas dat al is aangetast. Kortetermijngewin, waarbij de dosis keer op keer omhoog moet om uiteindelijk te eindigen met een volledige uitselectie van resistente en moeilijker te bestrijden varianten.

Nog los van de bijkomende schade vrees ik dat de eenzijdige vaccinatie hetzelfde lot beschoren is en deze uiteindelijk meer schade berokkent dan niets gedaan te hebben. En wat nu te denken van de rassen met één enkel resistentiegen, waarbij lopende het groeiseizoen de immuniteit tegen phytophthora verzwakt? De immuniteit werd dit jaar al erg vroeg omvergeblazen en ook hier selecteren we stammen uit. Ik houd mijn hart vast.

Dus ja, we zijn er wel klaar mee, maar zeker nog niet klaar voor. We roeien met de riemen die we hebben en kijken erg kortzichtig. Alle oude maatregelen, hou ze nog maar in ere, want de strijd moet op een breed vlak worden gestreden.

Hans Akkermans,
akkerbouwer op Tholen