Kwaliteit en voorziening van water staan onder druk door hitte

Het overkoepelende orgaan van de 21 Nederlandse waterschappen adviseert boeren waarvan het vee uit open water drinkt om de website Zwemwater.nl te raadplegen of de Zwemwaterapp te gebruiken. Ook voor akkerbouwers die beregenen uit oppervlaktewater is het raadzaam om de waterkwaliteit goed in de gaten te houden, omdat blauwalg ook negatieve gevolgen kan hebben voor gewassen.

Op de app of website is te zien in welke gebieden veel blauwalg voorkomt in water waar recreanten officieel mogen zwemmen. „Dan kan een veehouder ook nagaan of er in het water dat diegene gebruikt een risico is op blauwalg”, legt woordvoerder Jane Alblas van de Unie van Waterschappen uit. „De verschillen per regio zijn namelijk groot.”

Onttrekkingsverboden

Dat geldt ook voor de droogte. Op de zandgronden en hoger gelegen gebieden in het zuiden en oosten gelden nog altijd onttrekkingsverboden voor boeren door het droge voorjaar. „Voor boeren met gewassen in deze gebieden is deze hittegolf daardoor zuur. Er was even sprake van stabilisatie van het grondwaterpeil, maar er is lokaal nog altijd niet overal genoeg regen gevallen. De onttrekkingsverboden kunnen door sommige waterschappen worden uitgebreid wanneer het droge, tropische weer aanhoudt. Dit is nog even koffiedik kijken. Onttrekkingsverboden in andere regio’s zijn niet te verwachten, omdat in laaggelegen delen nog voldoende water aanwezig is door de aanvoer van de rivieren.”

Alleen bij een langdurige periode van droogte in heel Europa kan dat veranderen. De Maas staat momenteel laag, de Rijn voert nog voldoende water af. Wel hebben een aantal waterschappen lokaal melding gemaakt van verzilting. Nadelig voor boeren, want de meeste gewassen kunnen niet tegen zout water. „Op dit moment zijn die meldingen nog maar op een paar plekken, maar het is wel iets om in de gaten te houden als de droogte voor langere tijd blijft.”

Maatwerk

De Unie van Waterschappen probeert voor de langere termijn projecten om droogte en verzilting tegen te gaan te stimuleren. Volgens Alblas gebeurt dat vaak in samenwerking met de boeren. „Daarbij wordt lokaal maatwerk geleverd. Wat op het ene perceel of gewas goed is, kan op het andere stuk weer nadelig zijn.”