Column: Het Landbouw Collectief

De reden om te financieren was dat we het belang van één geluid uit alle sectoren over het stikstofvraagstuk belangrijk vonden, toen en nu. En als iedereen eerst over ‘wie gaat de rekening betalen’ moest gaan vergaderen in de eigen achterban, kon dat vertragend werken.

Lof voor vleugelspitsen

Het werd een unieke combinatie van veehouderijbestuurders en bestuurders van de plantaardige sectoren die met elkaar de schouders zetten onder het Landbouw Collectief. Solidair en met grote inzet. Met natuurtalent Aalt Dijkhuizen als voorzitter en vleugelspitsen Trienke Elshof en Jeroen van Maanen. Die twee werkten, als er weer eens een hobbel werd veroorzaakt binnen hun basisclubs, deze weer weg. Een gouden stel mensen met elkaar die alle drie lof en dank verdienen vanuit de eigen achterban maar breder namens alle boeren en boerinnen die belang hebben bij het stikstofbeleid.

Eén iemand was voor mij een verrassing en die benoem ik dan ook. POV-voorzitter Linda Janssen. Bijna altijd rustig en overwogen, sterke verbinder in discussies. Als een discussie muurvast leek te lopen, vroeg zij verstandig en oprecht aan de deelnemers: „Hoe kunnen we je helpen om op inhoud tot elkaar te komen, wat is daarvoor nodig.” Een voorzitter waar de POV met recht blij mee en trots op kan zijn, die op cruciale momenten de juiste stappen zet in het lastige schaakspel.

Over je schaduw heen stappen

Wat is er ontzettend hard gewerkt door de mensen in het Landbouw Collectief en er kon ook vaak een beroep worden gedaan op kennis en ervaring vanuit heel diverse organisaties binnen het Landbouw Collectief maar ook daarbuiten. Veevoedingskennis via Nevedi, juridisch advies van advocaat Franca Damen, WUR-veevoeding en het zijn er nog veel meer.

Het eindresultaat is minder goed dan waarnaar werd gestreefd. Maar iedereen weet dat er zonder Collectief heel wat minder zou zijn bereikt. Momenteel is er discussie over het voortbestaan van het Collectief. Voor mij is dat minder spannend. Want het gaat niet om het Collectief, dat is een middel en geen doel op zichzelf.

Wat altijd blijft voortbestaan bij allen die in het Collectief hebben samengewerkt, is de belangrijke les: „Als je wilt, en je stapt over je eigen schaduw heen, dan kun je samenwerken in het belang van de sector.”

Samenwerking geeft vertrouwen

Een unieke ervaring met af en toe heibel in de tent, maar bij tijd en wijle ook humor over elkaars handicaps en hoe dat op te lossen. En uiteindelijk respect voor elkaar.

Boeren en boerinnen hebben de afgelopen maanden in diverse enquêtes aangegeven dat er een groot draagvlak is voor het Landbouw Collectief. In de meest onafhankelijke enquête, die van Nieuwsuur, gaf zelfs 85 procent van boeren en boerinnen aan meer vertrouwen te hebben in het Landbouw Collectief dan in LTO en FDF individueel. Samenwerken geeft dus vertrouwen.

Uiteindelijk zijn het boeren en boerinnen die binnen hun eigen organisatie moeten aangeven of het middel van het Landbouw Collectief vaker zal moeten worden ingezet.