Geen verruiming vrijstelling voor boeren met zonnepark

Staatssecretaris Eugène Heijnen (Financiën) antwoordt dat op Kamervragen van partijgenoot Henk Vermeer (BBB). Heijnen houdt vast aan de regel dat de zogenoemde landbouwvrijstelling alleen geldt voor grond die ‘geheel of nagenoeg geheel’ dienstbaar is aan het landbouwbedrijf. Dat betekent in de praktijk dat minimaal 90 procent van de grond agrarisch gebruikt moet worden.

Geen landbouw

Heijnen benadrukt dat het opwekken van energie niet onder de wettelijke definitie van landbouw valt. „Grond waarop funderingspalen en zonnepanelen zijn geplaatst, komt niet in aanmerking voor de landbouwvrijstelling”, stelt de staatssecretaris. Ook de ruimte onder de panelen, bijvoorbeeld waar schapen kunnen grazen, telt niet mee als landbouwgrond, omdat sprake is van gemengd gebruik.

Per geval beoordeeld

De Belastingdienst beoordeelt per geval welk deel van een perceel agrarisch wordt benut. Daarbij wordt gekeken naar het feitelijke gebruik per vierkante meter. Alleen het deel dat daadwerkelijk wordt ingezet voor landbouwdoeleinden kan in aanmerking komen voor de vrijstelling. Gegevens van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), zoals de jaarlijkse ‘meitelling’, spelen daarbij een rol.

Te ingewikkeld en te duur

Hoewel het kabinet erkent dat agri-PV kan bijdragen aan de energietransitie, ziet Heijnen geen aanleiding om de regels aan te passen. „Een verruiming van de landbouwvrijstelling past niet bij het doel van de regeling en zou leiden tot complexiteit en budgettaire consequenties”, aldus de staatssecretaris. Bovendien zou een wetswijziging nodig zijn, die niet op korte termijn te realiseren is.

Niet doeltreffend

De landbouwvrijstelling werd vorig jaar nog geëvalueerd en beoordeeld als ‘niet doeltreffend en niet doelmatig’. Het kabinet ziet daarom geen reden om de regeling uit te breiden naar nieuwe activiteiten zoals de opwekking van zonne-energie.