Opinie: In de fuik van de Bra(a)m(struik)

Praten, vergaderen en debatteren
Talkshows, persberichten en demonstreren
Steeds meer dode dieren in het weiland
Steeds meer wolven in het overvolle Nederland
Met een dierenpartij die schamper lacht
Want ze gingen immers toch naar de slacht?
En de mensen die wonen in een natuurgebied?
Veilig hun hond uitlaten kunnen ze niet
Spelende kinderen raken gewond
Mensen roepen: “Ach, het was vast een hond!”
Of er wordt nog dommer geluld
En een braamstruik krijgt de schuld
En als er dan maatregelen worden genomen
Blijven fanatici volharden in hun dromen
Ze geven wolven namen, koesteren hen als hun kinderen
En trachten via de rechter het ingrijpen te verhinderen
En ondertussen lig jij daar
De omheining was zó goed voor elkaar
Maar wat deed die grote rover?
Met het grootste gemak sprong hij er over
Ik loop door het gras en kom dichterbij
Je leeft nog, maar hebt een grote hap uit je zij
Je ademhaling piept, je ogen zijn groot
Zo lig je al uren te wachten op je dood
Mijn adem stokt en mijn wangen worden nat
Van tranen om jouw leed, mijn lieve schat
Alles wat er rondom wolven gebeurt grijpt mij naar de strot
Het ontbreken van verstandig beleid maakt zoveel kapot
Voor ondernemers, onze dieren en onze kinderen
En de wolven… zij planten zich voort, zonder enig hinderen
Maar ook die wolven zijn straks de sigaar
En talloze vingers zullen beschuldigend wijzen naar elkaar
Mijn hart huilt en ik heb zielenpijn
Omdat ons kleine gecultiveerde land zo wreed kan zijn….
Tekst: Annet Muller-ter Veen
Beeld: Ruth van Schriek